Van Trapani naar Palermo

Het lukte gisterenavond wel om de luiken te sluiten zodat we helemaal geen buitenlicht zien als we wakker worden. We hebben in ieder geval weer lekker geslapen, dit was onze laatste nacht voordat we vanavond met de ferry naar Genua terug varen. Het is vrijwel onbewolkt en er staat geen zuchtje wind, dat wordt vast weer een warme dag vandaag.

Na het ontbijt pakken we alle spullen in en brengen we de sleutel van onze kamer terug. We zijn van plan om rustig via de kust richting Palermo te rijden want haast hebben we niet. We moeten uiterlijk om 21.00 uur inchecken voor de ferry maar zo laat zullen we het niet maken.

Langs de kust rijden lukt nog wel maar het lukt niet om de doorgaande weg te vermijden. Er zijn gewoon geen kleine weggetjes tenzij we iedere keer door de dorpjes rijden. Maar ondertussen weten we wel dat dat niet altijd handig is met al die kleine straatjes en het soms heel erg slechte wegdek. Niet dat dat erg is want ook de doorgaande weg gaat kort langs de kust en dat geeft weer mooie uitzichten. De kustlijn hier is weer bergachtig, soms lijkt het wel een hanekam boven op de berg.

We rijden naar San Vito Lo Capo, een echte badplaats met veel stranden. Het is nog niet zo druk en er is nog weinig open dus we rijden verder. San Vito ligt op de punt van een uitsteeksel in zee en die punt is een groot natuurgebied. Daar kun je bijna helemaal omheen rijden langs de kust maar net niet helemaal. Dat betekent dat we dezelfde route ook weer terug moeten rijden. Zonde van de tijd zou je dan denken maar het tegendeel is waar. Het is een geweldig mooie route met mooie uitzichten. Jammer dat het geen helder weer is maar dat is dan ook het enige negatieve wat we kunnen zeggen.

Deze omweg betekent wel een weg van zeker 50 km maar dit hadden we niet willen missen en we hebben ruim voldoende tijd om het rustig aan te doen vandaag. Na bijna 50 km te hebben gereden zijn we nog steeds slechts 20 km van Trapani , onze vertrekplaats vanmorgen, verwijderd.

Onderweg zien we ter hoogte van Buseto Palizzolo langs de SS187 aan de linker kant allemaal afgravingen. Mooie rechte witte stukken en als we er naar toe rijden dan blijken het afgravingen van marmer te zijn. Imposant om te zien en zeker als je er dan zo dichtbij kunt komen. Ik neem ook een paar stukjes steen/marmer mee.

We gaan verder en komen in Castellammare del Golfo, uiteraard ook aan de kust. Als we de route volgen naar het centrum van de navigatie komen we weer door erg smalle straatjes en omhoog en omlaag en met veel gaten en bulten op het wegdek. Uiteindelijk komen we bij de haven waar we makkelijk kunnen parkeren, wel met een betaalautomaat maar die werkt niet. We zien nergens een bonnetje in een auto liggen dus we gokken het maar.

Inmiddels is het bijna half één en is het dus bijna siësta. We lopen naar het voetgangersgebied, een vrij lange brede straat met allemaal winkeltjes en veel eetgelegenheden maar bijna alles is dicht. Gelukkig kunnen nog wel een kopje koffie krijgen en daarna gaan we weer verder. Voor een groot deel weer vlak langs de kust en wat een schitterend weer hebben we toch, het is inmiddels 27 graden, niet verkeerd toch?

Om ongeveer half drie zijn we in Mondello. Dit lijkt wel dé badplaats van Palermo te zijn, net als bij ons Hoek van Holland van Rotterdam. Een gezellige boulevard met veel stranden en allemaal ligstoelen en parasols. Dat hebben we toch niet vaak gezien op Sicilië. We lopen langs het strand en strijken dan neer op een van de terrasjes. We bestellen een pizza en drinken daar lekker een biertje bij. Voorlopig hoeven we even niet te rijden dus dat kan best. De pizza is echt erg lekker, de laatste échte Siciliaanse pizza van deze vakantie en behoorlijk groot. We blijven daarna nog even zitten en lopen dan nog wat langs de haven.

Daar zien we enkele oudere heren een soort kaartspelletje doen. Geen idee wat ze aan het doen zijn want het zijn kaarten met figuurtjes zonder cijfers. Ik ga er even bij staan kijken maar het lukt ze niet om het mij uit te leggen. Mijn Italiaans is slecht en zij spreken alleen Italiaans. Zeg trouwens niet dat je geen Italiaans spreekt op Sicilië want dan word je netjes terecht gewezen door de ouderen. Op Sicilië spreekt men Siciliaans. Bij de vissersbootje blijven we ook even kijken en zien dat er een merkwaardig rond geval achter op de bootjes zit. Dat blijkt een systeem te zijn om de netten op te rollen.

Al met al is het 5 uur geworden en gaan we nu toch echt naar Palermo, nog maar 11 km naar de vertrekplaats van de ferry. We halen eerst nog wat brood en beleg zodat we op de ferry niet naar het restaurant hoeven want daar krijg je weinig voor veel geld.

We willen niet langer wachten want het is hier al vroeg donker en Palermo wil je echt niet in het donker doen. Nu kunnen we op ons gemak de stad inrijden en naar de haven gaan. Als we er vlakbij zijn moeten we linksaf de drukke straat oversteken. Dat betekent dat je gewoon brutaal moet zijn en iedere keer een stukje verder moet rijden anders kom je niet aan de overkant. We worden al echt een beetje Sicilianen en nu gaan we weg. Grappig is toch wel dat niemand gaat toeteren maar dat je toch gewoon de ruimte krijgt om over te steken zonder agressief gedrag.

Op het haverterrein moeten we eerst naar het kantoor van de maatschappij waar we de tickets krijgen voor de overtocht; één voor de auto voor dek A en twee voor ons voor de hut op de 6e etage deze keer. We staan helemaal vooraan in de rij en nu begint het lange wachten. Niet dat dat vervelend is want er gebeurt van alles op het haventerrein. Naast ons ligt er al een ferry en daar gaan auto’s en vrachtwagens uit en daarna in. Vooral het inrijden van de vrachtwagens is leuk om te zien, de meeste aanhangers worden er door havenmedewerkers op gereden omdat de voorwagen op het eiland blijft.

We zien nu ook dat die voorwagens van de haven zowel voor- als achteruit kunnen zitten in de cabine. Dat is vooral erg handig als ze achteruit de ferry in moeten rijden om een aanhangwagen op te pikken, ze zien dan precies of ze op de goede plek de aanhanger aankoppelen. Het gaat echt af en aan aan.

Om kwart voor acht komt onze ferry aan, het is inmiddels al een uurtje helemaal donker maar er brandt voldoende licht op het haventerrein om alles goed te zien. Dan begint ook hier het uitrijden van de auto’s en dat duurt bijna twee uur. We zien een bestelbusje iedere keer vol met passagiers de ferry inrijden en leeg weer terug komen maar op een gegeven moment begrijpen we waarom dat is. Het zijn ook havenmedewerkers die auto’s zonder chauffeur naar buiten rijden. Ook wordt met een heftruck de voorraad catering weer aangevuld, genoeg te zien dus.

We mogen weer stukje naar voren rijden en moeten dan weer wachten totdat we de ferry op mogen rijden. We laten de dashcam aan staan, leuk voor later. We moeten nu helemaal naar beneden rijden en staan dan onder de schuine afrit naar beneden. Er staat nog één auto voor ons dus we zijn morgenavond de op een na laatste auto die hier vandaan kan rijden. We pakken onze spullen en gaan naar onze hut toe.

Via de omroepinstallatie horen we een half uurtje later dat er een upgrade is voor de liefhebbers. Ik ga vragen wat dat is maar dat blijkt alleen een buitenhut te zijn voor veel extra geld. Daar worden we niet veel wijzer van dus we blijven lekker zitten, we hebben ons al helemaal geïnstalleerd. Aangezien we dezelfde ferry hebben als op de heenweg besluiten we om lekker een broodje te eten en dan te gaan slapen. Voor mijn gevoel is er trouwens meer deining dan op de heenweg maar daar hebben we gelukkig geen last van.