Van Zwolle naar Kampen

Wat een schrik gisterenavond toen we hoorden dat Peter R. de Vries was neergeschoten, iedereen was daar toch wel mee bezig. We hebben ’s avonds laat nog naar de persconferentie gekeken en daarna gaan slapen.

Gelukkig hebben we heerlijk geslapen en het weer voor vandaag ziet er weer prima uit. ’s Morgens nog bewolking maar later zon en mogelijk een bui, we zien wel wat we krijgen. Om 9 uur vertrekken we richting Hasselt, nee niet in België maar gewoon in Nederland. De route gaat een groot stuk over de dijk langs het Zwarte Water, een heerlijk weids uitzicht en lekker wind mee.

In Hasselt rijden we naar de Kalkovens, helaas nog niet te bezichtigen want dat is pas vanaf 14.00 uur. Er staan nu nog 2 van de 4 kalkovens, torens met een markante kegelvorm. In deze kalkovens werden schelpen verhit samen met turf. De turf ging in lagen van 50 cm met daartussen in de laagjes schelpen. De schelpen werden via een transportband boven in de kalktorens gestort. Later werden de schelpen vermengd met kolen. Door de verhitting vielen de schelpen uiteen en werd het ongebluste kalk; daarna werd het afgekoeld met water en werd het gebluste kalk die men gebruikte als metselspecie in de bouw. Ook nu wordt dat nog steeds toegepast bij restauratie van oude panden.

De schelpen werden door vissers uit de Waddenzee gehaald; ze lieten hun schip bij eb droogvallen waarna de schelpen voor het oprapen lagen. Rond 1990 kwam er eind aan de productie van de gebluste kalk maar op enkele plaatsen wordt het nog wel geproduceerd, zoals ik al zei voor de restauratie van oude gebouwen.

Helaas is de horeca in Hasselt nog niet wakker dus we vervolgen onze route over de dijk langs het Zwarte Water. Opeens zien we een bordje langs de weg dat de koffie klaar staat. Dat blijkt bij een B&B annex lunchroom “het Boerendiekhuus en Weidevogelhuus” in Cellemuiden. Het wordt gerund door het echtpaar Pierik uit Hasselt en er werken mensen met een verstandelijke beperking, een soort zorgboerderij. Er worden ook leuke artikelen gemaakt zoals tasjes en sokjes voor baby’s.

We worden verwelkomd door Robert, een jongeman die erg vrolijk is en overal een antwoord op weet. We bestellen koffie, thee en chocolademelk met daarbij appeltaart en kruidkoek. Ik kan niet vertellen wat hij nu allemaal zei maar we lagen echt in een deuk zo adrem als hij was. Ondertussen komen er nog enkele medereizigers, die ook aanschuiven. Heel gezellig allemaal. De parasol werd meteen opgezet. We krijgen ook een tweede kopje gratis en worden ook getrakteerd op een rap van Robert. Wat een pareltje is dit op de dijk.

Na ongeveer een uur gaan we weer verder naar Genemuiden met een grote lach op ons gezicht. In Genemuiden hebben we aan de haven gezeten waar een stukje geschiedenis verbeeld werd. Vanaf de 16e eeuw werd hier de biezenteelt beoefend en in de 17een 18e eeuw werd het verwerken van biezen een belangrijke bron van inkomsten voor de stad. De touwen hangen daar te drogen. Vooral het maken van stoelzittingen was een belangrijke activiteit, meestal als thuisarbeid. Rond 1900 werd er begonnen met het maken van biezen matten voor karpetten en lopers. Vooral de “blokmat of Genemuider mat” was erg bekend. De eerste fabriekjes kwamen in 1918-1919.

Na de tweede wereldoorlog werden er kokosmatten geproduceerd en omdat na 1965 er minder vraag naar kwam ging men over op zachte vloerbedekking. Nu wordt er hier veel kunstgras geproduceerd.

Er waren vroeger ook grote stadsbranden in Genemuiden. Daarom zijn er geen oudere gebouwen dan ongeveer 125 jaar. De haven werd verbreed, de dijk verhoogd en een sluis in de dijk geplaatst. In de verhoogde dijk kwam de opslag voor petroleum om verdere stadsbranden te voorkomen.

We fietsen verder en gaan lekker picknicken. We zien dan wel dat er een donkere lucht aankomt maar we hopen dat die gewoon overdrijft. Helaas begint het toch ineens te regen en gelukkig kunnen we allemaal ergens schuilen. De bui is na 15 minuten ongeveer over en daarna hebben we ook geen druppel regen meer gehad. We gaan verder over het Kampereiland: een grote polder met boerderijen op terpen en veel grasland en ook behoorlijk wat tegenwind. Geen probleem voor ons, we zetten gewoon een tandje van de ondersteuning bij. We steken het Ganzendiep over met een veer wat we zelf moeten bedienen – nou ja, we moeten zelf de startknop indrukken.

Rond 15.00 uur komen we aan bij het schip in Kampen. Het ligt aan de kade vlakbij het centrum en daar is het best gezellig. We eten een overheerlijk ijsje bij de Italiaan en gaan nog even op een terrasje zitten. Altijd leuk om naar mensen te kijken. Kampen is een gezellig stadje met een leuk oud centrum.

Na het diner krijgen we de briefing voor morgen. We kunnen dan uitslapen want het schip vaart eerst naar Deventer en daar worden wij “overboord” gezet.

We kijken met elkaar naar de wedstrijd Engeland-Denemarken en we doen mee met een poule. De winnaar mag het geld houden of het geld in de fooienpot voor het personeel doen. Hopelijk hebben we een winnaar binnen 90 minuten anders wordt het een latertje.

Tot morgen.