Van Kampen via Deventer naar Zutphen

Als ik om 6 uur wakker wordt dan zie ik dat het schip al aan het varen is van Kampen naar Deventer. We kunnen uitslapen dus ik draai me heerlijk nog even om en we gaan wat later aan het ontbijt. De zon schijnt al dus hopelijk wordt het weer een mooie dag.

Het is best een leuke afwisseling om eerst een stuk te varen en op het dek gezellig met elkaar koffie te drinken. Op deze manier zie je de omgeving van een heel andere kant.

Om 11.00 uur komen we aan in Deventer waarna bijna iedereen van boord gaat voor de lange of de kortere fietsroute. Wij kiezen voor de kortere route die langs de rand van de Veluwe gaat. Omdat we allemaal tegelijk van boord gaan lijkt het wel een optocht van fietsen als we vertrekken. Gelukkig rijdt iedereen zijn/haar eigen tempo waardoor we al snel weer gewoon met z’n vieren rijden.

In Deventer zien we al snel een soort transparante, mensachtige figuren in het water staan – dat is een van de onderdelen van Deventer op Stelten te weten: “de wereldpremière van de installatie dRift van Ilotopie”. De silhouetten verbeelden het leven in de stad en staan voor het stilstaan van het sociale leven. Door de wind komen de silhouetten tot leven en ’s avonds zijn ze mooi verlicht.

We gaan verder richting Twello en kort daarna zagen we een “Rustpunt”.

Wat is een rustpunt:   je mag er zelf en bakkie leut maken

                                       gebruik maken van het toilet

                                       informatie vinden over de omgeving

                                       je e-bike opladen en je band plakken

                                       de tofste pleisterplaats op je route

De rustpunten liggen aan een fiets- of wandelroute, vaak op een particulier erf met of zonder agrarische bestemming. Wij komen terecht bij boerderij Den Hoek in Wilp, een boerderijcamping. Helaas is er geen koffie beschikbaar maar we kunnen wel picknicken en gebruik maken van het toilet van de camping. Daar hebben we ook een bui maar die duurt gelukkig nog geen 5 minuten.

We fietsen verder richting Klarenbeek waar we op een terras koffie/thee drinken. Om de hoek is naast de molen een tweedehands winkel waar we lekker rondstruinen. Je kunt er echt van alles kopen voor een habbekrats, Bert gaat met 3 Disneybeeldjes de deur uit. Bert vond ook nog een kleine neushoorn maar hij vond dat toch geen vervanging voor het nijlpaard dat we in Bronckhorst hadden gezien.

We gaan nu ook weer een stuk door het bos en over onverharde paden, een leuke afwisseling van het asfalt. Af en toe komen er echt donkere wolken maar gelukkig blijft het droog en rond 15.00 uur komen we aan bij het schip in Zutphen.

Daar gaan we even opfrissen in de hut en dan lopen we Zutphen nog even in. Wat een leuke plaats met een mooie oude binnenstad. Ook hier weer veel horeca gelegenheden en leuke winkelstraatjes en ook een Italiaanse ijssalon, waar we een lekker ijsje eten. Dit keer zit er caramel ijs bij met echte stukjes fudge, mmmmm.

Om 18.00 uur hebben we voor de laatste avond het diner aan boord, het zogenaamde “captains dinner”. Een heerlijk 4-gangen menu. We hebben de hele week prima gegeten aan boord, elke dag iets anders bij het ontbijt en ook elke dag een ander diner waarbij je een keuze had uit vlees/vis of vegetarisch. Alleen het lunchpakket viel wat tegen; elke dag een dubbele boterham met ham/kaas/sla/mayonaise en een banaan. Geen drinken of iets lekkers erbij.

Na het hoofdgerecht stelt de kapitein de bemanning nog een keer voor en als slotstuk van het diner komt de kok met een grote ijstaart met sterretjes. Top hoor.

Nu komt Rinus nog met een grote verrassing voor ons. Hij heeft in de tweedehands winkel een mininijlpaardje gekocht dat wel in de fietstas pas. Wat een lol en we schieten echt schaterend in de lach. Dit is toch van onschatbare waarde.

Na het diner krijgen we voor de laatste keer de briefing van Jens. We varen morgenochtend eerst van Zutphen naar Doesburg en daar gaan we van boord voor de laatste fietstocht van 22 of 29 km. De lange route gaat over de Posbank en de Tafelberg en is voor onze begrippen dan ook een bergetappe. De Tafelberg – niet die van Kaapstad natuurlijk – is 104 meter hoog maar met onze E-bikes kunnen we enkele tandjes bij zetten en moet het toch mogelijk zijn. We zien het wel morgen.

Na de briefing vraagt Jens of er nog iemand wat wil zeggen of iets leuks wil vertellen. Rinus vertelt dan het verhaal van het nijlpaard in Bronckhorst – zie verhaal van 4 juli - en het nijlpaardje van de tweedehands winkel waarna men begrijpt waarom wij zo hard moesten lachen. Een van de andere mensen bedankt alle personeelsleden voor de vriendelijke hulp en voor de fijne sfeer in de groep deze week. Hier is iedereen het helemaal mee eens.

Vanavond geen voetbal dus we doen met elkaar nog een spelletje voordat we de hut weer opzoeken.