Een dag op Salina

Vandaag weer op tijd opgestaan want vandaag gaan we naar Salina, een eiland verder dan Lipari. We varen wel een hoop af deze dagen, veelal met de ferry maar ook met een kleine boot. We hopen vandaag ook rond Salina te kunnen varen, ik heb op internet namelijk een reisverhaal gezien en dat moet erg mooi zijn. Het is wel een heel andere manier om een eiland te beleven dan vanaf het eiland zelf.

Na het ontbijt pakken we de rugzak, we nemen badkleding mee want misschien gaan we vandaag wel zwemmen en je kunt er beter mee dan om verlegen zitten. We zijn ruim op tijd in de haven en gaan aan boord om naar Salina te gaan. De ferry gaat eerst naar Lipari en daarna verder naar Salina. Daar lopen we eerst door het winkelstraatje en drinken lekker een kop koffie. Bert is gisteren zijn overzet zonnebril kwijtgeraakt en we komen langs een opticien, helaas gesloten.

Na de koffie gaan we terug naar de haven om te proberen of we een tocht rond het eiland kunnen maken. Er is maar één kiosk open en die heeft helaas geen tocht voor ons beschikbaar tenzij we € 150,- betalen. Dat vinden we toch wel heel erg veel. Normaal zijn er wel boottochten voor € 25,- per persoon, maar aangezien wij de enige twee mensen zijn, die mee willen, is het niet rendabel. Dat begrijpen we natuurlijk ook, jammer dus.

Plan B dan maar. We kunnen met een bus naar de andere plaatsen op het eiland, dan komen we tenminste nog ergens. het duurt nog ongeveer een half uur voordat de bus komt en we kopen 2 retourtjes naar Rinella. Dat ligt aan een andere kant van het eiland en daar zijn mooie zwarte stranden en heerlijk zwemwater. Na twee geweldige dagen is dit niet wat we voor ogen hadden maar we maken er gewoon het beste van. Eigenlijk best wel lekker, zo’n dag onthaasten.

Het busje, want er kunnen maar 19 mensen in, doet er bijna een uur over. Er is maar één doorgaande weg en die is bochtig en gaat omhoog en omlaag. De rit op zich is al erg leuk want je ziet wel veel van het eiland zo. En het is best druk in het busje, er moeten zelfs mensen staan. Onderweg stappen er telkens wat mensen uit, de locals worden zelfs voor hun eigen deur afgezet. Op het  hoogste punt, midden op het eiland, rijden we tussen de twee kraters door.

Bij het eindpunt zijn we nog maar met z’n vieren over en we stappen dus ook allemaal uit. Het blijkt een haven te zijn met één gelegenheid die open is waar we iets kunnen eten/drinken en twee kleine zwarte zandstrandjes. Niet bepaald wat we verwacht hadden van het reisverhaal wat ik heb gelezen. We bestellen een soort pizza, eigenlijk is het plat brood waar tussen kaas, rauwe ham en ui gelegd wordt en wat wordt opgewarmd met een soort plat broodrooster. Het smaakt boven verwachting. We kunnen hier ook ligstoelen en een parasol huren, dat doen we zeker want om nu zo maar op het zwarte strand te gaan zitten met alleen een kleine handdoek is niet zo fijn.

Alles wordt netjes voor ons neergezet en we gaan lekker zitten. Het is erg warm weer en je kunt bijna niet op het strand lopen zo warm als het is. We nemen allebei een duik in de zee en het is inderdaad heerlijk water. Zo houden we het vanmiddag wel een tijdje uit. We hebben ook geen iPad of zo bij ons en ook niets om te lezen dus het echt even een middagje rust.

Om kwart over drie staan we klaar om in het busje terug te stappen. Later kan niet want dan missen de ferry terug naar Vulcano en we hebben geen idee of we dan later nog mee mogen maar we gokken daar maar niet op. Op de ferry zitten we deze keer aan het raampje aan de voorkant en dan zien we de draagvleugel naar boven komen waardoor de ferry zo snel kan varen.

Een draagvleugelboot is een snelle boot met één of meerdere draagvleugels onder het vaartuig. Bij het toenemen van de vaarsnelheid zullen de vleugels het schip omhoog duwen totdat de romp boven het water uitkomt en het schip in zijn geheel op de vleugels rust. Hierdoor neemt de weerstand af en neemt de snelheid verder toe. Er vaart er toevallig ook een ferry redelijk dicht langs ons en dan zie je die draagvleugels echt goed.

Op Vulcano lopen we terug richting hotel maar gaan even naar de supermarkt om wat broodjes te kopen. We hebben namelijk geen zin om vanavond nog ergens te gaan eten. Lekker onder de douche en rustig op de kamer zodat ik nu even tijd heb om weer foto’s te plaatsen. Dat is ook een leuk onderdeel van dit reisverhaal toch?