Van Milaan naar huis

We hebben prima geslapen vannacht. Vanmorgen begon het ineens te stortregenen, als dat maar geen slecht voorteken is voor de rest van de dag.

Na het ontbijt gaan we op weg. Het is toch wel een stuk prettiger rijden bij daglicht dan ’s avonds als de weg onbekend is. Gelukkig is het droog maar wel heel erg grijs, de bergen lijken wel afgetopt te zijn de wolken. We willen vandaag naar de Elzas rijden naar Riquewihr. Daar zijn we enkele jaren geleden ook geweest en dat is een mooie omgeving.

We vorderen lekker over de grote weg maar helaas regent het al voordat we Italië verlaten hebben. Hopelijk is het na de Gotthardtunnel beter.

Ik heb jullie beloofd dat ik op zou schrijven hoeveel tunnels we tegenkomen en hoeveel kilometer we onder de grond gereden hebben dus. Nou, dat is toch heel wat meer dan ik gedacht had. In totaal zijn we door 39 tunnels gereden met een totale lengte van 54,465 km en dat over een traject van 291 km. Dat betekent dat we meer dan 1/6 deel onder de grond gereden hebben. Wat een werk hebben die mensen verzet om al die tunnels te maken.

Na de Gotthardtunnel regent het nog steeds en het ziet er niet naar uit dat het beter gaat worden vandaag. We besluiten daarom om maar te kijken hoe ver we komen vandaag. We vinden het namelijk een beetje jammer om half in de middag in een hotel te gaan zitten om daar te slapen en dan alleen maar binnen kunnen blijven. Als we doorrijden dan kunnen we om half negen vanavond thuis zijn maar we moeten natuurlijk ook enkele keren stoppen. We zien wel hoe het gaat.

Gelukkig is er nergens file of een omleiding zodat we heerlijk door kunnen rijden en met enkele stops om wat te eten, drinken etc. komen we uiteindelijk om ongeveer kwart voor elf thuis. We halen de auto leeg en zetten meteen de verwarming aan. Want dat is wel even schrikken, donderdag liepen we nog in de zon met 27 graden en nu is het maar 4 graden. Al snel wordt het warmer en gaan we lekker zitten. De poezen zijn ook erg blij dat we weer thuis zijn, lekker kroelen en niet bij ons, lees Bert, weg te slaan.

Straks weer lekker slapen in ons eigen bed.

Vandaag dus geen foto’s want het was veel te nat buiten. Alles bij elkaar hebben we een fantastische vakantie gehad met bijna alleen maar heel mooi weer. Even een vreemde verjaardag omdat Bert zo veel pijn had maar dat is gelukkig weer helemaal over. En nu kan de voorpret beginnen voor onze vakantie volgend jaar. Als alles goed gaat gaan we volgend jaar samen met onze vrienden Cok en Rinus naar Zuid-Afrika. Heerlijk om naar uit te kijken.