Naar historisch Herrstein en de kopermijn

23 september 2020 - Stipshausen, Duitsland

Het is wat bewolkt als we opstaan maar de zon is er ook nog steeds en het is niet koud.

Na het ontbijt rijden we naar Herrenstein. Dit is een dorp met een centrum waar voornamelijk vakwerkhuizen staan, het zijn er ongeveer 60. Deze huizen zijn soms al uit de 15e eeuw en begin jaren 70 werden de huizen allemaal vakkundig gerenoveerd. Het is echt heel leuk om de foto's te zien, die op een groot bord stonden net voor de oude toegangspoort.
Als we teruglopen naar de auto worden we aangesproken door een bewoner van het dorp. Die vraagt waar wij vandaan komen en begint ons een en ander over het dorp te vertellen en met name over het oude kerkhof. De grafstenen van het oude kerkhof zijn voor een groot deel geplaatst in een speciale muur en ook is er een speciaal deel als kinderbegraafplaats ingericht.

We rijden verder naar Fischbach naar de kopermijn "Historische Kupferbergwerk". Daar kunnen we een rondleiding krijgen om 12.15 uur maar we willen eerst koffie drinken in het restaurant ernaast. Geen probleem, de rondleiding wordt gewoon op 12.30 uur gezet, leuk toch?

Na de koffie is het eerst 350 meter bergop lopen voordat we bij de ingang van de mijn zijn. We zijn de enigen dus krijgen we een privé-rondleiding. Ook in de mijn moeten we behoorlijk stijgen en dalen, in totaal 250 traptreden. Natuurlijk krijgen we ook hier een helm op en helaas moeten we de mondkapjes op.

In ongeveer 45 minuten vertelt de gids ons over het leven en werken in de mijn. De mannen, die in de mijn werkten, waren allemaal klein, hadden vaak een grote baard en droegen een capuchon over het hoofd. Daardoor is de legende in omloop gekomen over kabouters in de bergen.
Jongens, die in de mijn gingen werken moesten minimaal 15 jaar oud zijn, alleen als hun vader ook in de mijn werkte dan mochten zij dat al vanaf 13 jaar. De jongere jongens werkten in de kopersmelterij bovengronds maar ook dat was heel zwaar werk. Maar juist deze jongen jongens ademden veel stof in van het platslaan van het koper - heel ongezond dus.

Nu is het in een mijn meestal niet warmer dan 11-13 graden maar mijn haar is helemaal nat als we de helm weer afdoen na de rondleiding. We lopen naar beneden en krijgen daar de uitleg over het verwerken van de ruwe stenen met koper tot zuiver koper. Hoe hoger het kopergehalte, hoe duurder het koper en het koper hiervandaan bevat 95% koper en 5% zilver. Samen met het koper uit Zuid-Zweden is dit het beste koper van de wereld.

We rijden nu naar Bundenbach naar de "Schiefergrube Herrenberg". Daar willen we eerst wat eten en dan verder kijken maar helaas is er geen eetgelegenheid in de buurt. Ook niet in het dorp en we komen er achter dat het in deze tijd van het jaar meestal niet mogelijk is om vóór 17.00 uur warm te eten. Waarschijnlijk omdat het seizoen op zijn einde loopt, alleen bij veel toeristen is er wel wat open.

Uiteindelijk eten we in een soort shoarma tent, iets anders dan we in gedachten hadden maar het is heerlijk. Daarna nog wat boodschappen en dan weer terug naar het appartement. Het is inmiddels 17.00 uur en ik ga alvast het verhaal schrijven van vandaag. Het heeft vanmiddag heel even geregend, hopelijk is het morgen weer droog maar we zien het wel. We mogen zeker niet mopperen over het weer tot nu toe, waar hebben we dit aan verdiend.

Foto’s

1 Reactie

  1. Bineke:
    24 september 2020
    Prachtige "fachwerkhäuser"!