Dag 28, Geiranger en Gamle Strynefjellsvegen

Als we opstaan zien we dat het heel bewolkt is en dat het zachtjes regent. Het is ongeveer 12°. De weersverwachting is ook niet bepaald positief, mogelijk de hele dag regen. We zien wel hoe het gaat. We hebben in ieder geval een lange reis voor de boeg, niet zozeer qua kilometers maar wel qua tijd.

Na het ontbijt vertrekken we richting Geiranger. Het is een hele mooie route en het weer werkt geweldig mee. Het is wel bewolkt maar droog dus we hebben mooi uitzicht overal. We hebben ook hier weer heel veel haarspeldbochten, zelfs behoorlijk meer dan gisteren bij de Trollstigen.

Als we op 1000 meter hoogte zitten staan we voor een bevroren meer, echt bizar dat het in juli nog bevroren is. We zien dan dat we nog 500 meter hoger kunnen gaan naar de “Geiranger Skywalk – Dalsnibba”, het hoogste uitkijkpunt naar een fjord in Europa.

We moeten wel tol betalen, vooruit maar want wanneer komen we hier weer? Het is een mooie brede weg naar boven met weer veel haarspeldbochten. Het is maar 4,6 km en het is 500 meter omhoog. Er ligt heel veel sneeuw en het zicht wordt ook steeds minder want we zitten in de wolken. Van het uitzicht op de fjord krijgen we dus niets mee. Op de top is een grote parkeerplaats en als we daar uitstappen is het rond het vriespunt. Het waait behoorlijk en het regent, het is dus erg koud.

We drinken hier lekker een kop koffie, daar warmen we een beetje van op. Dan gaan we weer naar beneden. Uiteraard ook dan weer een heleboel haarspeldbochten maar het went inmiddels. Gelukkig komen we nog geen hordes bussen tegen van de cruiseboten want dat is echt niet fijn.

We laten het dorp Geiranger voor wat het is en gaan verder op weg naar Balestrand. We zitten dan op een soort hoogvlakte van ongeveer 1000 meter. We kunnen een snellere route nemen via twee tunnels van 4,5 en 2,5 km maar we kiezen ervoor om de oude weg te nemen de “Gamle Strynefjellsvegen”. Het is wel een omweg van ongeveer 42 km maar als je door een tunnel rijdt zie je niets. Al snel is het een onverharde weg, op zich prima te rijden totdat het nat en ook nog mistig wordt. Soms is de weg zo smal dat passeren echt onmogelijk is en als je zo weinig zicht hebt is dat echt niet fijn. Het zal bij mooi weer zeker een fantastisch mooie route zijn maar nu moeten we er maar naar raden.
Halverwege staat er een groot gebouw waar je wat kunt eten en drinken. Het blijkt dan dat hier een skilift staat en die is nog in gebruik. In juli skiën, wie had dat nu kunnen denken?

Na deze weg rijden we weer naar beneden richting de fjorden en dan klaart het gelukkig al snel weer op. We gaan verder naar Loen, waar we een ritje geboekt hebben met de “Loen Skylift”. Dit is een van de steilste kabelbanen ter wereld met een hellingsgraad van 60°. Hij klimt met 7 meter/seconde naar een hoogte van 1011 meter. Helaas is het nog steeds erg bewolkt en staan we boven dus in de wolken getuige de foto’s. Nu hebben we wel de mogelijkheid om er morgen heen te gaan maar om 7 uur te rijden voor een misschien beter beeld gaat ons toch te ver.

Hierna is het dus nog ruim 3 uur rijden naar Balestrand dus we zullen er zeker niet voor 18.30 uur aankomen. Het blijft de rest van de dag af en toe behoorlijk regenen dus veel stopplaatsen hebben we niet meer. Maar wat is nu één verregende middag op een hele vakantie tot nu toe? Niets toch, want we hebben al zoveel moois mogen zien en zeker vanmorgen. Daar werd ik gewoon een beetje emotioneel van.

Om 19.15 uur bereiken we het Kviknes Hotel in Balestrand. Het is een mooi oud hotel met een nieuw deel ernaast. Helaas slapen we in het nieuwe deel maar we hebben wel een mooi uitzicht op de fjord en we hebben een bad. Kunnen we lekker warm naar bed vanavond. Maar eerst lekker eten.

Tot morgen.