Naar Overijssel

Om half acht loopt de wekker af, het is nog donker buiten. We gaan vandaag voor een midweek naar De Bult in Overijssel en verblijven daar op "Buitengoed Fredeshiem". Na het ontbijt pakken we de koffers in en zetten de bagage in de auto en de fietsen achterop. Het is de bedoeling dat we elke dag een stuk gaan fietsen maar de weersverwachting is bepaald niet positief. Mogelijk dinsdag nog droog maar daarna lijkt er veel regen te komen. We nemen de regenpakken maar mee en we zien wel hoe het loopt. Wie weet hebben we weer geluk.

Om kwart over negen vertrekken we, uitgezwaaid door onze buurvrouw/vriendin Paula. Het is licht bewolkt en ongeveer 10 graden maar het is rustig droog weer. We gaan eerst nog even tanken want het is ruim 200 km. Wel even schrikken bij de pomp, het is inmiddels € 1,929 per liter!!! Maar aan de grote weg zien we prijzen van boven € 2,059 dus eigenlijk valt het nog wel mee. De reis gaat voorspoedig, nergens file.

Om half twaalf arriveren we bij het "Buitengoed Fredeshiem". We kunnen nog niet inchecken maar we kunnen wel de bagage achterlaten. We drinken daar lekker een kopje koffie en gaan dan een stukje fietsen, een rondje van ongeveer 35 km in de omgeving. Er staat best wel een aardig windje maar daar merk je niet veel met een E-bike. Het is een verrassend landschap; bos, hei, weilanden, meertjes en een grote zandvlakte. Het wisselt elkaar af, kijk maar naar de foto's.

Op een gegeven moment zien we heel veel schapen liggen, althans dat dachten we, maar het blijkt een wandelende en etende kudde te zijn in het hoge gras. Er loopt ook een herder bij met zijn hond en Bert raakt aan de praat met hem. De herder loopt dagelijks rond met ongeveer 300 schapen en twee honden; de stal staat in Havelte. Ze lopen dus heel wat af samen.

Een stukje verderop zien we ineens twee hunebedden: D53 en D54.
D53 is gebouwd tussen 3400 en 3100 v.Chr. en wordt toegeschreven aan de trechterbekercultuur. Het hunebed is 18,9 meter lang en 4,4 meter breed en telt 21 draagstenen, vier sluitstenen (aan de westkant zijn één grote en twee kleine sluitstenen aanwezig) en negen dekstenen. Ook de poort is er nog, compleet met vier poortstenen en een poortdeksteen. Van de kransstenen zijn er nog tien aanwezig.
Na enkele graafpartijen in vorige eeuwen werd dit hunebed in 1918 wetenschappelijk onderzocht. De dekstenen, die grotendeels van de draagstenen waren gegleden, werden voor het onderzoek op de draagstenen teruggelegd.

Er werden bij dit onderzoek scherven van 665 potten gevonden in een 35 cm dikke bodemlaag. In geen enkel hunebed in Nederland werd zoveel gevonden. Daarnaast werden drie vuurstenen bijlen, drie kralen van git en een van barnsteen en een pijlpunt gevonden[6]. Ook werden crematieresten aangetroffen. De Ierse archeologe Anna Brindley van de Rijksuniversiteit Groningen verklaart dat het om resten van zeker vijf mensen gaat. Ook lagen er dierenresten, waaronder twee berenklauwen.
De vloer was gemaakt van platte zwerfstenen en afgedekt door een laag verbrand granietgruis. In de poort bestond de vloer uit normale veldkeien. Er lag een drempelsteen tussen de veldkeien en de vloer van het hunebed zelf. Ook werden de sporen van zestien verdwenen kransstenen gevonden (hiervan zijn er nog tien aanwezig). Deze kransstenen markeerden de voet van de oorspronkelijke dekheuvel.

Het hunebed in 1941
Op last van de Duitsers werd het hunebed in de Tweede Wereldoorlog afgebroken ten behoeve van de aanleg van een landingsbaan. De stenen van het hunebed werden begraven in een gat van 7 meter diep (hunebed D54 werd onder een laag zand begraven, zodat het niet kon dienen als herkenningspunt door de geallieerden). Bij deze ontmanteling van het hunebed werd de vloer intact gelaten. Het vliegveld werd in 1944 en 1945 gebombardeerd.
Na de oorlog, in 1949, is het hunebed weer herbouwd op de oorspronkelijke plaats. Omdat er bij het onderzoek in 1918 tekeningen waren gemaakt van dit hunebed kon het vrij exact worden gereconstrueerd.

Hunebed D54 is net iets kleiner dan D53. Het ligt midden in een kleine zandvlakte omringd door gras. Het is een prachtig wandelgebied rondom deze hunebedden want de kleine zandvlakte is omringd door heide, kleine bossen en weideland.

Het is best wel druk bij de hunebedden want het is herfstvakantie en er zijn veel families op pad. Mede ook door het zachte weer van vandaag.
Als we verder fietsen komen we langs een groot terrein van defensie. Daar zien we een hele rij nieuwe vrachtwagens staan: de Scania vrachtwagens, die officieel te hoog zijn voor de Nederlandse wegen. Vreemd dat zoiets kan gebeuren.

Inmiddels is het half drie en we hebben nog steeds geen lunch gehad. Er zijn veel horecazaken gesloten maar uiteindelijk vinden we net in Steenwijk een zorgboerderij waar we een krakend verse panini verorberen met een kopje thee/koffie. Echt leuk dat er steeds meer van deze zorgboerderijen een horecafunctie krijgen. Wij genieten er echt van en de medewerkers ook.

We doen in Steenwijk nog wat boodschappen en gaan dan terug naar Fredeshiem waar we om half vijf de fietsen in de schuur kunnen zetten. De schuur gaat niet op slot maar we zetten de fietsen op slot en met een extra slot aan elkaar vast. Dat gaat vast goed komen.

Na het inchecken gaan we naar onze kamer, eenvoudig maar alles is er (behalve een koelkastje). we hebben afgesproken dat we om 19.00 uur kunnen dineren dus we gaan lekker relaxen op de kamer, koffers uitpakken en alles een plekje geven.

Om 19.00 uur gaan we naar het restaurant en krijgen daar een overheerlijk tweegangendiner. Daarbij een lekker wijntje en als toetje, nou ja toetje, heerlijke cheesecake met ijs en slagroom. En als afsluiting nog een kopje koffie. Voldaan gaan we naar onze kamer.