Zondag 24 september op de lodge

Gisterenavond kreeg Bert ineens last van zijn darmen en dat verbeterde helaas niet echt ’s nachts. Daarom ben ik vanmorgen om kwart voor zes naar de receptie gelopen. Daar is al iemand van de lodge aanwezig, die probeert om naar de organisatie van de gamedrive te bellen, maar daar is nog niemand aanwezig. Logisch natuurlijk op dat tijdstip.

Ik ga buiten op een bankje gaan zitten totdat de gamedrive wagen eraan komt en heb uitgelegd dat Bert ziek is en we dus helaas niet mee kunnen gaan. Ze wensen ons veel sterkte en ik ga weer terug naar ons chalet om nog wat te slapen.

Om 9 uur gaan we ontbijten. Gelukkig heeft Bert wel altijd trek in eten ook als hij niet lekker is. Hij knapt er wel een beetje van op maar het is goed dat we zijn thuis gebleven. In zo’n hobbelende en botsende gamedrive wagen is het niet prettig als je niet in orde bent.

Gaandeweg knapt Bert steeds meer op en we wandelen wat over het terrein langs de Thamalakane rivier maar het is inmiddels alweer 40° dus we houden het toch wel rustig. We proberen nog wel om een korte boottocht over de rivier te boeken maar helaas gaan de boottochten niet door omdat het water te laag staat. Dat is jammer dus.

’s Middags proberen we in te checken voor de terugvluchten. Het eerste deel, van Windhoek naar Addis Abeba lukt meteen, maar verder komen we niet. Waarschijnlijk omdat we voor de andere vluchten te vroeg zijn. Je kunt namelijk vanaf 72 uur voor de vlucht pas inchecken. Dus gaan we de andere twee vluchten morgenochtend inchecken. We hebben namelijk twee tussenstops, de tweede is in Wenen. Vervelend maar het is niet anders.

Het leuke van zo’n rustdag is dat je ook op kleine dieren kunt letten. Er zitten twee zwarte vogels vlak boven mijn hoofd heel hard te roepen, geen idee wat natuurlijk. En vlak voor ons neus graaft een eekhoorntje iets lekkers uit wat hij meteen gaat zitten opeten.
Om half zes wordt de schone was gebracht. Het ziet er allemaal netjes gestreken uit en kan dus zo de koffer in.

Rond 17.00 uur wordt het aan de overkant steeds drukker op de oever van de Thamalakane net als gisteren en eergisteren. Het is de plaatselijke bevolking, die hier lekker komt chillen en barbecueën. Ik praat even met een meisje van het restaurant en zij zegt dat het voor hun lodge niet bepaald fijn is. Maar de overheid kan er niets tegen doen want het is vrij terrein en ze doen niets illegaals. Gelukkig is het meestal rond 11.30 uur weer afgelopen.

Om 20.00 uur gaan we dineren en plaats ik alles weer, niet veel dus maar dan zijn jullie weer helemaal op de hoogte.