Naar de ferry toe

Zo, dat is echt een mooie hotelkamer. Er staan 2 grote bedden en een opklap bed. Als je wilt dan kun je hier wel met 5 mensen slapen, leuk voor een gezin met kinderen. Alles wat je nodig hebt is aanwezig, zelfs 2 makkelijke stoelen, meestal staat er maar 1 stoel.

Om half acht zitten we al aan het ontbijt, heel uitgebreid. Met dit ontbijt houden we het wel een tijdje uit. Om half negen rijden we weg en tanken meteen nog even voordat we de grote weg op gaan. Het is hier bijna 20 cent goedkoper dan in Nederland en nu hoeven we niet meer te tanken voordat we op Sicilië zijn. Het is ongeveer 450 km rijden en we plannen de route in zonder tolwegen. Het is trouwens best koud hier, 6 graden maar het zonnetje schijnt ook.

Zwitserland is een heel mooi land maar we zien er niet zo veel van. We rijden namelijk door erg veel tunnels, op de terugweg zal ik ze tellen, de namen opschrijven en ook hoe lang de tunnels zijn. Omdat we zo vroeg zijn vertrokken hebben we tijd genoeg om even naar het Comomeer te rijden, we moeten namelijk uiterlijk om 21.00 uur aanwezig zijn om in te checken voor de ferry.

Vóór de Gotthard tunnel is het grauw en grijs maar zodra we aan de andere kant de tunnel uitrijden is het stralend weer en 20 graden, niet verkeerd dus. We rijden richting het Comomeer en missen net de file voor de grens omdat we van de grote weg af gaan. Even later passeren we een kleine grenspost in Chiasso en al vrij snel zijn we bij het meer. Het is even zoeken naar een plekje waar we de auto kunnen parkeren maar in een dorpje iets verderop lukt dat prima. Het is wel een stukje rijden langs het meer en soms ook erg smal en bochtig maar dat is juist leuk, weg van de grote weg dus. We zitten heerlijk aan de koffie in Moltrasio vlakbij het meer. Echt genieten hoor en dan te bedenken dat het in Nederland regent. Wij genieten wel.

Na de koffie en een lekkere, heel goed belegde tosti (een half ons ham geloof ik) lopen we naar de aanlegplaats van de rondvaartboten van het Comomeer. Je kunt daar een hop-on-hop-off kaart voor de hele dag voor het hele meer kopen voor € 28,-. We zien een watervliegtuig opstijgen, dat lijkt me handig met al die meren in Italië want het gaat veel vlugger dan over de weg. Het is een leuke omgeving om hier in het voor-of najaar en weekje te verblijven.

Na een uurtje rijden we verder richting Genua maar het rijden over de wegen zonder tol is erg saai en het gaat niet snel. We besluiten dus om toch maar verder te gaan via de tolweg, dat gaat lekker snel zodat we om 17.00 uur al in Genua zijn. Daar parkeren we de auto bij een shoppingcentrum vlakbij de plaats waar we de boot op gaan. Vanaf het parkeerdek van het winkelcentrum kijken we op de terminals van de ferry’s, er liggen er een stuk of 4 en die van Moby zijn wel erg kleurrijk kijk maar naar de foto’s. We kunnen daar ook meteen naar toe gaan maar dan mogen we niet meer van het haventerrein af. Jammer genoeg valt het shoppingcentrum erg tegen dus we wandelen buiten een beetje rond maar ook daar is weinig te beleven.

Nadat we de auto geparkeerd hebben kijken we hoe we moeten betalen, want we zien geen betaalautomaat. Er staat bij de slagboom een hokje en daar horen we dat je 2,5 uur gratis kunt parkeren als je iets gekocht/gebruikt hebt in het winkelcentrum. Simpel dus, het is maar dat je het weet.

We gaan bij MacDonalds wat drinken. Daar schijf ik alvast een deel van dit verhaal maar de wifi werkt niet zo goed dus we gaan dan toch maar richting de ferry. Bij het uitrijden van de parkeerplaats blijkt het hokje gesloten en de slagboom gaat vanzelf op, toch nog gratis geparkeerd dus.

Nu is het zoeken hoe we op het haventerrein moeten komen. Bert vraagt het aan een politieagent en met veel gebaren en slecht Engels komen we er toch uit en rijden we het terrein op. We krijgen een stikker voor de auto en drie plaatsbewijzen: voor ons allebei één en ook één voor de auto. Op ons plaatsbewijs staat ook meteen het nummer van de hut: een 4-persoons hut voor ons tweetjes, dat is wel prettig. Daarna wijst alles zich eigenlijk vanzelf, we moeten “Imbarca 5” volgen, dat betekent inschepen.

Als we het terrein oprijden blijken we niet bepaald de eersten te zijn, er staan best al veel auto’s. Vlak nadat we de auto hebben neergezet komt de ferry al aan, het is dan inmiddels 19.10 uur. Het is een groot schip. Langzaam gaan de drie oprijkleppen omlaag en kunnen de auto’s er uit komen. Veel aanhangwagens worden er met een kleine voorwagen van de maatschappij afgereden, dat gaat echt soepeltjes. Er staan ook al veel mensen klaar, die naar hun auto toe lopen. Helaas niet alle chauffeurs waardoor het uitrijden niet helemaal vlotjes gaat. De auto’s moeten er omheen slalommen en dat is in zo’n beperkte ruimte niet handig.

In totaal duurt het uitrijden bijna 2 uur en meteen daarna worden er weer een heleboel opleggers naar binnen gereden. Tussendoor ook veel combinaties, campers en luxe auto’s. Als wij aan de beurt zijn dan blijkt dat we in het schip verder naar beneden moeten rijden en dan weer een halve verdieping naar boven. Slim gedaan, daar had ik echt geen idee van. Dan pakken we de bagage en gaan naar onze hut op de 8e etage. We hebben een binnenhut vlakbij de trappen. Alles heel compact maar prima in orde. We zetten de spullen neer en gaan het schip een beetje verkennen. Dan gaan we naar buiten om het laden van het schip verder te volgen. Het blijft maar gaan, nu bijna alleen nog vrachtwagens die er achteruit op moeten. Er is er één, die aan de achterkant zo laag is dat hij de oprijklep raakt en die gaat er later vooruit op. Dat gaat soepel alleen moet hij er dus ook weer achteruit uit morgenavond. Echt respect voor al die vrachtwagenchauffeurs hoor.

Inmiddels is het al bijna kwart voor 12, net voor middernacht dus, als de oprijkleppen dicht gaan en we vertrekken naar Palermo, een tocht van ongeveer 21 uur. Als we morgenavond aankomen is het dus al donker. Voordeel is dan wel dat de spits in Palermo voorbij is dus hopelijk komen we dan toch nog op een redelijke tijd bij ons hotel aan.
We gaan terug naar onze hut waar we lekker gaan slapen.