Dag 23 Zalmkwekerij en Torghatten

Het is nog steeds niet donker geweest vannacht ook al zitten we nu ongeveer 100 km onder de poolcirkel. Het is stralend weer en behoorlijk warm.

Bert gaat bij de receptie de ontbijtmand halen. Hij komt terug met een zeer goed voorziene mand en een kan koffie, thee mag ik zelf zetten. Het is echt een uitgebreid ontbijt. Broodjes, croissants, veel soorten beleg, vers fruit, yoghurt, zalm en iets van cruesli. Echt te veel voor ons maar het smaakt voortreffelijk.

Om kwart voor elf melden we ons bij de receptie voor een rondleiding over de zalmkwekerij. De zalmkwekerij hier is heel klein, want het is een opleidingsinstituut.
De gids komt ons ophalen en geeft ons allemaal een zwemvest. Dan legt ze uit hoe de grote netten er uitzien die in de zee hangen. Er zwemmen op dit moment slechts 50 grote zalmen en in twee andere ronde netten heel veel kleine zalmen van ongeveer 20 cm groot.Dan lopen we naar buiten en laat ze ons eerst naar de grote zalmen kijken, die zijn goed voor consumptie. Ze zijn er nog om aan de toeristen te laten zien. Ze geeft ze een soort hondenbrokken, waarin o.a. vismeel zit. De zalmen reageren meteen, je ziet ze goed zwemmen.

We lopen naar de andere twee ronde netten waar de kleine zalmen, ongeveer 20 cm groot, in zwemmen en ook hier strooit de gids brokjes in het water, veel kleiner dan voor de grote zalmen. Je ziet ze eropaf komen en ze springen ook lustig het water in en uit. Een heel leuk gezicht waar je naar kunt blijven kijken maar een foto of filmpje is erg lastig.
De voeding wordt via een luchtpompsysteem naar het bassin gespoten en door een soort ronde buis gelijkmatig in het bassin verdeeld. Zo komt ieder zalmpje aan zijn/haar trekken.

Een groot probleem bij zalm is zeeluis. Dat is een griezelig parasitair beestje wat zich aan de vis vasthecht en slijm en huidcellen van de zalm eet. Het vrouwtje zeeluis heeft twee staarten die gevuld zijn met heel veel eitjes. De oplossing voor dit probleem is de lumpfish, die is gek op de zeeluis en eet deze van de zalm af.

Hoe gaat de kweek nu precies: de zalmeitjes worden opgekweekt in grote bassins met zoet water. Zodra ze wat groter zijn gaan ze naar buiten en worden, bij ongeveer 20 cm grootte langzamerhand gewend aan zout water en dan worden ze vervoerd naar de grote drijvende netten in de fjorden. Voordat ze worden overgeplaatst worden alle zalmpjes gevaccineerd.

En zalmkwekerij heeft meestal 8 grote ronde bassins en daar ligt een “schip” bij wat voornamelijk computer en voedselverzorging is. Als de zalm volgroeid is gaat ze naar de zalmverwerkingsindustrie en krijgen wij dus heerlijke gezonde zalm te eten.

Na deze uitleg gaan we naar de berg Thorgatten, hier maar 10 km vandaan. Het is een granieten berg met een gat erin. Het is mogelijk om naar de tunnel te lopen over een redelijk begaanbaar pad, maar daar denken wij toch iets anders over. Het was best een grote inspanning voor ons maar we hebben het gat bereikt en konden naar de oceaan kijken. Het is wel een klim van ongeveer 130 meter, pittig hoor.

Er is een legende, die vertelt dat de “trol Hestmanna” zijn “vriendin Lekamøya” achterna zit en haar niet kan krijgen. Hij wil haar met een pijl doden maar de “trollenkoning Sømna gooit zijn hoed ervoor waardoor de hoed met pijl naar de berg draait en daar het gat maakt. Het echte verhaal is dat de tunnel is gevormd tijdens de ijstijden. Het gat is 160 meter lang, 20 meter breed en 35 meter hoog.

Hierna zijn we wel aan wat kouds toe en dat is een heerlijk waterijsje op de parkeerplaats. We proberen daarna om om de berg heen te rijden maar helaas is er geen weg daar. Dus we gaan terug naar onze rorbu en nemen een verfrissende douche. Wederom een geweldige dag voor ons. We hebben ruim 6000 stappen gedaan maar de inspanning was wel 3 keer zo groot.