Dinsdag 19 september Gamedrive en vaartocht vanuit Kasane

We gaan vandaag een ochtend gamedrive doen en we worden om 5.45 uur verwacht bij de receptie. Dat betekent dus vroeg uit de veren, om 5.15 uur. Het is toch vakantie?? Maar ja, als je dieren wilt zien dan moet je er vroeg bij zijn.
Voordat we vertrekken moeten we een lijst invullen met onze gegevens inclusief paspoortnummer, volgens Bert allemaal bureaucratie maar we hebben geen keus,

We zitten met 5 mensen in de auto en het is een kwartiertje rijden naar het Chobe National Park. Dit park is op twee na het grootste park van Botswana en is 11.700 km² groot, ongeveer een kwart van Nederland. Er staan geen hekken rondom dit park zodat je de dieren ook gewoon langs de kant kunt zien zoals wij gisteren drie giraffen zagen oversteken.

Het is weer aan heel ander park dan de eerste twee, dat komt vooral omdat het heuvelachtig is en ook omdat het pal aan een rivier, de Chobe, ligt. Nu lijkt het een kalme rivier maar als het regenseizoen komt dan overstromen hele grote delen, die nu droogliggen. Wat moet dat een machtig gezicht zijn. Nu lijkt het meer op een natte delta.

De gids vraagt ons of er specifieke dieren zijn, die wij willen zien. Het antwoord is er snel en nogal eenduidig, we willen cats en dogs zien ofwel katachtigen. En verder is elk dier natuurlijk meegenomen.
Hij legt ons de regels uit van het park: handen binnenboord, houd je telefoon en fototoestel goed vast en roep stop als je iets ziet. Dat moet toch geen probleem zijn.

Het is erg druk als we bij de ingang van het Nationaal Park aankomen, het lijkt wel een file van gamedrive auto’s. De gids moet eerst de lijst afgeven waar op wij onze gegevens hebben ingevuld en dan kunnen we het park in.

In eerste instantie lijkt het best een leeg park, we zien niet zoveel dieren. En het is ook weer een heel ander landschap dan bij Kaisosi maar dat laatste is juist leuk. Vooral de grote delta van de Chobe rivier is indrukwekkend. De chauffeurs van de diverse auto’s hebben regelmatig contact met elkaar om te zeggen waar ze wat gezien hebben. Dat is toch een mooi systeem zo want het park is zo groot dat je het moeilijk helemaal kunt doorrijden. Dit resulteert in ieder geval in een mooie ontmoeting met een mannetjesleeuw, die waarschijnlijk vanmorgen vroeg of vannacht een kalf van een buffel heeft gedood en dat nu lekker aan het opeten is. Het is dan ook een drukte van belang daar van alle gamedrive auto’s maar iedereen geeft elkaar ook de ruimte om de toeristen vrij zicht te geven om te fotograferen.

Daar blijven we zeker wel een kwartier naar kijken en filmpjes en foto’s maken, het blijft fascinerend om te zien. En natuurlijk weer super geluk want deze leeuw zal de komende dagen zeker niet meer op jacht gaan.

Wat zijn we verder tegengekomen vandaag: heel veel antilopen, veel buffels, heel veel olifanten, een sabelantilope en wat apen, hier en daar een wrattenzwijn, gieren, een visarend en andere kleurrijke vogels. Als het zo in een rijtje staat dan denk je, dat valt eigenlijk best tegen maar niets is minder waar.

Ten eerste de leeuw met zijn prooi dat is iets wat zelfs de gidsen niet dagelijks zien en ten tweede een groepje olifanten wat op het pad staat. De gids rijdt tot vlak voor deze groep en een van de olifanten komt resoluut op de auto af en probeert die achteruit te duwen of op te tillen als of hij wil zeggen: ga weg jij, je hoort hier niet. Dat lukt gelukkig niet en omdat iedereen rustig blijft zitten, lopen we ook totaal geen gevaar, zegt de gids. Als het terugduwen en optillen niet lukt gaat de olifant naar de rechterkant van de auto waar Bert zit. Die is net aan het filmen met zijn camera en ziet opeens bijna alleen nog een oog door de lens zo dicht nadert het dier. Hij kan de olifant gewoon aanraken maar dat mag dus niet. Je moet stil blijven zitten, geen onverwachte bewegingen of geluiden maken. Best moeilijk om de slurf van een olifant op 10 centimeter voor je te zien en stil en bewegingsloos te blijven zitten, spannend dus want het is toch een wild dier maar even later druipt hij weer af. Wat een ervaring zoiets vergeet je van je leven niet.

Als we, later, weer terug zijn op onze kamer gaan we de foto’s alvast op de computer zetten en proberen het verhaal te maken. We gaan ook nog even aan de wandel om geld te halen bij een pinautomaat want we hebben nog geen Botswaans geld, te weten Pula’s. En dat is toch wel handig als je iets wilt kopen bij een kraampje of zo. Het is maar ongeveer 500 meter maar bij een temperatuur van meer dan 35 graden. Lopend op de rand van een asfaltweg omdat er geen stoep is, wel zand en waar het verkeer zich van geen maximum snelheid bewust is, is geen kleinigheid.  Na het pinnen lopen we door het klein winkelcentrum en steken dan over naar de andere kant van de weg waar diverse kraampjes zijn met allerlei beeldjes, schaaltje, doeken etc. voor de toeristen. Daar laten we ons verleiden om een en ander te kopen.

Terug in de kamer komen we even bij van de hitte buiten. Om half drie lopen we naar de bar toe en bestellen een biertje en wachten we op de gids, die ons meeneemt voor een vaartocht over de rivier Chobe. We kunnen aan het water achter onze B&B instappen en blijken dezelfde gids te hebben als vanmorgen bij de gamedrive.

We varen weg en dan moet de gids zich eerst weer melden bij de ingang van het Nationaal Par, ditmaal aan het water. De Chobe is een grote rivier met grote eilanden erin en is meteen de grens tussen Namibië en Botswana. Punt van discussie was, wie nu eigenlijk eigenaar is van het grote eiland in de rivier. Het internationaal Gerechtshof in Den Haag heeft bepaald dat dat Botswana is alhoewel ik me afvraag of de dieren dat ook weten.

Ook dit is weer een verrassende tocht omdat het door het Nationaal Park is en we nu enkele van dezelfde dieren als vanmorgen op en rond het water zien. Met name buffels en olifanten zijn in groten getale aanwezig. Ook zien we enkele krokodillen en een soort reptiel waarvan we de naam nog niet kunnen vinden. Ook nu komen we weer bijna oog in oog te staan met olifanten en buffels en ook zien we een mooie sabelantilope. En niet te vergeten de diverse krokodillen en enkele nijlpaarden. Werkelijk weer een geweldige vaartocht en helemaal niet wat we verwacht hebben.

Er zijn heel veel boten op het water en naar mijn idee ook veel van dezelfde gidsen als vanmorgen. Ook nu houden ze elkaar op de hoogte. We genieten van de olifanten, die vlak voor ons neus lekker staan te drinken en van de buffels, die ineens met z’n allen door het water gaan naar een ander eiland. Het blijft fascinerend om te zien allemaal. Op een gegeven moment liggen we met heel veel boten te wachten tot de buffels een wat breder stuk water over gaan steken maar dat gebeurt niet. Er blijkt namelijk een krokodil in het water te liggen en geen enkele buffel wil daarvan het slachtoffer worden.

Hierna varen we in een rap tempo terug naar onze B&B waar we lekker een pizza eten. Die is echter zo groot, dat we eigenlijk aan éen pizza genoeg gehad zouden hebben maar dat weet je niet van tevoren. Hij is wel heel erg lekker met heel veel vlees en kaas eroverheen. Dan gaan we weer terug naar onze kamer waar we een kopje koffie drinken en ik dit verhaal schrijf.