Donderdag 21 september van Kasane naar Planet Baobab

We staan om 7 uur en pakken de tassen alvast in, het was best lekker om eens 3 nachten op dezelfde plaats te blijven. Na het ontbijt gaan we de sleutel inleveren en betalen we de rekening van de afgelopen dagen. Dat is 3 x diner met drinken, een gamedrive en een vaartocht. Alles samen voor slechts € 150,-.

Het belooft vandaag weer een mooie dag te worden, om 8 uur is het tegen de dertig graden. Je merkt wel dat je er een beetje aan gaat wennen.

Om half negen rijden voor de ruim 400 km van vandaag en helaas is het best weer een saaie rit, voor het grootste deel tenminste. Gelukkig steekt er af en toe nog een dier de weg over dus het blijft oppassen geblazen. Het landschap blijft onveranderd droog, soms met bomen en soms ook helemaal vlak. We zien wel dat er op sommige stukken land iets is verbouwd maar wat dat is niet meer te zien.Op een gegeven moment moeten we stoppen, er staan al enkele auto’s voor ons. Het blijkt weer een veterinair checkpoint te zijn. Iedereen moet de auto uit en met zijn schoenen door een desinfectiebak lopen, net als bij de grens. En bij enkele auto’s wordt de koelbox nagekeken op de inhoud. Wij mogen gewoon doorrijden, natuurlijk door een bak met desinfectans zodat ook de wielen weer schoon zijn. Het zal toch wel ergens goed voor zijn, anders nemen ze al die maatregelen niet.

Onderweg tanken we nog een keer en daarna gaan we rechtsaf voor de laatste 100 km naar onze overnachtingsplaats. Een mooie asfaltweg, althans zo is het in het begin. Maar al gauw krijgen we waarschuwingen dat er potholes zijn, grote gaten in het asfalt. Nou, dat hebben we gemerkt. Het wordt zelfs zo erg dat er naast de weg gereden wordt om die potholes te ontwijken. Dan weer een stukje redelijk asfalt en dan weer een heel slecht stuk. Dat herhaalt zich een paar keer waardoor we er bijna 2 uur over doen.

Maar dan zijn we bij Planet Baobab, een lodge weer echt in niemandsland maar zo mooi gemaakt. We zitten in een heel leuk huisje, met stenen bakken als bedden en we slapen allebei aan een kant van de kamer. Er is hier geen airco maar wel een hele grote ventilator. Het is inmiddels wel ruim boven de 35 graden dus toch wel fijn dat hij er is. Die werkt goed maar maakt helaas ook wel heel veel lawaai. Dat is voor vannacht dus geen optie, we zien wel hoe het gaat.

Het huis ligt best ver naar achteren maar gelukkig kan de auto ernaast staan zodat we niet hoeven te sjouwen met onze bagage in deze warmte. Als we alles binnen hebben gaan we even bijkomen met de ventilator. Later op de middag drinken we een biertje en dan is het tijd voor de wandeling naar de Baobab bomen.

Om 17.00 uur worden we opgehaald door de gids voor de wandeling. Eerst lopen we naar een baobab boom op het terrein waar de gids ruim uitleg geeft over de baobabs. Een baobab bloeit maar één keer per jaar, als de zon onder gaat gaan de bloemen heel snel open en in het donker komen de vleermuizen de nectar eten en zorgen zo voor verspreiding. Dit moet wel dezelfde nacht gebeuren want bij het opkomen van de zon beginnen de bloemen alweer te verdrogen.

Er zijn baobabs met een gladde en met een ruwe stam, de bomen hier hebben een ruwe stam. Bij het verder lopen wijst de gids ons op enkele struikjes waarvan de zaadjes bij het fijnwrijven een mentholgeur afgeven, als je daar je armen mee inwrijft blijven de insecten op afstand. Hij vertelt een en ander over verschillende boomsoorten. In éen soort boom leggen motten eieren, wanneer de larven uitkomen dan worden die door de lokale bevolking als een lekkernij beschouwd.

De gids laat ons ook de vrucht zien van de baobab met daarin witte stukjes hard vruchtvlees die wat zurig smaken en in het vruchtvlees zitten harde pitten. Het vruchtvlees kan gegeten worden en daarom heeft de boom ook wel “apenbroodboom” als bijnaam, het kan zo gegeten worden maar kan ook gemalen worden waarna het gebruikt wordt voor pap of brood. Eén vrucht bevat meer vitamine C dan een bijvoorbeeld een sinaasappel. Het is Nederland ook te koop als poeder.

Bij een termietenheuvel vertelt de gids ons, dat er net zo’n groot deel onder de grond als boven de grond is. Hij staat altijd een beetje scheef en wijst naar het westen, als je verdwaalt kun je dat als kompas gebruiken.

Verder lopen komen we bij een waterplaats voor de dieren uit het dorp. Hier vlakbij staat en tafel met popcorn en koud drinken, wat stoelen en een kampvuurtje. Hier gaan we zitten en kijken dan relaxed naar de zonsondergang, waarna we teruglopen naar de lodge. Een geslaagde wandeling waarbij we veel geleerd hebben.

Om 19.30 uur kunnen we aan tafel voor het diner. Het restaurant is namelijk niet zo groot en daarom wordt er in shifts gegeten. Het smaakt weer heel goed. Deze keer is het diner inbegrepen in de prijs, ons inziens is dat eigenlijk voor elke lodge wel handig omdat je geen enkele keus hebt tenzij je met een lege maag naar bed wilt. De meeste lodges staan namelijk ver buiten de bewoonde wereld. Het is weer een geslaagde dag.