Van Palermo via Cefalu naar Naso

Het is weer mooi als we opstaan. Na het ontbijt zetten we de bagage in de auto en gaan naar de receptie om de sleutel in te leveren en te betalen voor het diner van gisterenavond. We hoeven daar maar € 40,- voor te betalen, niet per persoon maar voor ons samen. Niet veel voor zo’n uitgebreid diner.

We rijden via de kustweg naar Cefalu, een leuke oude plaats pal aan de zee met een heel mooi oud centrum. Het is een mooie route met veel uitzicht op de Middellandse Zee, waar we wel twee keer zo lang over doen dan over de grote weg maar zo zien we wel veel meer.
We parkeren op een grote, met plassen overdekte, parkeerplaats voor € 7,-; daar mag je dan 12 uur voor blijven staan maar zolang kunnen we niet blijven. Maar het is een vaste prijs.
Hier zijn mooie zandstranden en het is er erg druk. De straatjes in het oude centrum zijn hier erg smal en allemaal met kiezels geplaveid, dat loopt niet altijd even prettig maar ziet er wel mooi uit. Ook is er best wat hoogteverschil en je wilt hier echt geen rolstoel vooruit duwen.

We drinken lekker koffie en wandelen daarna naar de kathedraal. Ik heb al eerder verteld dat deze kathedraal, samen met die van Monreale, op de werelderfgoedlijst staat van Unesco. Deze kerk is voor een groot deel erg eenvoudig, weinig beschilderingen. Alleen voorin is er weer veel mooi mozaïek te zien en ook staat er een grote kandelaar, net als in de Capella Palatina maar veel minder mooi. Deze kandelaar rust op twee dieren en ook de doopvont is versierd met 4 dieren.

In een van de straatjes zie ik een specialiteit van Sicilië, “arancini”. Dit zijn gefrituurde risottoballetjes, ongeveer de grootte van een stevige gehaktbal. Het is inderdaad erg lekker.

We wandelen richting het water maar daar kun je niet echt dicht bij komen, het is ook erg rotsig. We komen ook langs het befaamde “Lavatoio”, een plaats waar tot enkele jaren geleden de bewoners  de was deden. Het water stroomt uit 3 muren de wasplaats in en het ziet er kraakhelder uit. Het is wel erg koud water en het lijkt niet fijn om daar de was in te doen.

We lopen terug naar de auto en gaan dan verder naar ons volgende hotel. We rijden nu wel over de grote weg, wel een tolweg maar dat is ook wel te begrijpen als je ziet hoeveel tunnels er zijn. We krijgen het idee dat we net zo lang door tunnels rijden als gewoon in de open lucht. Het laatste deel van de route naar ons hotel gaat over een hele smalle weg, waar je elkaar niet kunt passeren en die af en toe zo steil is dat je bijna niet vooruit komt en dan zitten er ook nog heel veel korte haarspeldbochten in. Ik zit achter het stuur maar op een gegeven moment wordt het mij te erg en laat ik Bert verder rijden, ik krijg er bijna pijn in mijn buik van. We hebben geen idee waar we nu terecht komen maar vlakbij het hotel komen we weer op een grote doorgaande weg uit waaraan het hotel blijkt te liggen. Het mag dan wel een kortere route zijn maar morgen gaan we echt niet meer over die smalle weg.

Het hotel is een nieuw modern gebouw en heeft maar 6 kamers maar wel met een zwembad. Onze kamer is beneden en we hebben een privé terras en daarachter het zwembad. Het uitzicht hiervandaan is erg mooi, je kunt de Middellandse Zee zien.
Het plan was om vanavond in het hotel te eten maar dat kan niet. Voor het dichtst bijzijnde restaurant moeten we naar een dorp, 2,5 km verderop en daar hebben we geen zin in. We rijden wel naar het dorp om wat brood en wat drinken te halen en eten dat lekker op de kamer op.

Als we terug zijn bij het hotel ga ik eerst wat was doen en daarna gaan we even zwemmen. Nou, inderdaad even want het is knap koud. Maar we zijn wel lekker opgefrist na deze mooie dag.

Ik blijf nog een tijdje buiten zitten op ons terras en het wordt tegen 19.00 uur een beetje fris. Dan gaan we lekker eten en nu zit ik het verhaal af te maken en wat foto’s uit te zoeken voor jullie.