Dag 14 Naar Ringstad

Als we naar buiten kijken dan lijkt het niet te waaien en het is droog, wie weet gaat de walvistocht alsnog door.
Aangezien we in Hotel Thon moeten ontbijten zetten we de bagage meteen in de auto en rijden daar naartoe. Het ontbijt is weer prima verzorgd. We leveren de pasjes van de kamer en gaan op pad.

Het blijkt trouwens best hard te waaien en het begint ook al zachtjes te regenen. Ik heb een mooie toeristische route uitgestippeld, die vlak langs de Atlantische Oceaan loopt met enkele mooie uitkijkpunten. Het is een tocht van ruim 200 km met als eindpunt Ringstad Resort en we zien wel wat het wordt met dit weer.

We beginnen met de parkeerplaats Kleivodden ten noorden van Bleik aan de voet van steile bergen. Hiervandaan kun je de weidsheid van de Atlantische Oceaan zien. Hier nestelen ook veel papegaaiduikers en zeearenden. Als je geluk hebt kun je zeehonden en walvissen zien maar dat is vandaag niet het geval. Het is koud en nat en het waait behoorlijk. We zijn in ieder geval wel overtuigd van het feit dat de walvissafari geen succes zou zijn vandaag.

Ondanks het slechte weer maken we toch mooie foto’s en genieten volop van de natuur. We rijden verder over de Fv974 naar Bukkekjerka, ook weer een mooi uitkijkpunt en parkeerplaats. De rotsformatie van Bukkekrejka is een voormalige Sami heilige plaats. Er lopen verschillende paden naar de top van Bukkerkjerka maar daar beginnen we maar niet aan met dit weer. Er staan diverse betonnen banken onder een betonnen afdak en er is een toiletgebouw met spiegelende wanden. Erg mooi hoor.

We vervolgen onze route naar Jennestad maar voordat we daar zijn zien we vlak voor Risoyham een groot cruiseship vlakbij de kust varen. We gaan het dorp in en zien dat het schip vlak voor de brug gaat aanleggen. Het is de Polarlyse van de Hurtigruten, een soort moderne postkoets maar dan over water. Tegenwoordig kun je met de Hurtigruten een cruise maken maar het is ook een soort waterbus van de ene naar de andere plaats voor zowel auto’s als lopende passagiers. Het is verwonderlijk hoe snel zo’n groot schip aanlegt en de passagiers kunnen uitstappen.

Hierna gaan we zelf de lange hoge brug over naar de voormalige handelspost Jennestad waar nog een winkel is uit die tijd met allerlei authentieke goederen. De planken gaan van vloer tot plafond. Er wordt nu ook lokaal geproduceerd handwerk, ansichtkaarten, snoepjes etc. verkocht. Helaas is het gesloten en kunnen we alleen door de ramen kijken. Wel jammer want we hadden ondertussen best wel trek in een kopje koffie.

We gaan verder maar moeten dan opeens wachten. Er blijkt een camper op z’n kant te liggen naast de berm. Waarschijnlijk heeft de camper iets te dicht bij de camper gereden en is op z’n kant gegaan. Het lijkt mij een enge ervaring als dat gebeurt.

Even later staan we ineens stil op de weg. We zien dat er een slagboom over de weg naar beneden is maar omdraaien is geen optie op dat moment. Na ongeveer 15 minuten blijkt er een wagen aan te komen rijden met heel veel auto’s achter zich. Als die auto’s ons allemaal gepasseerd zijn draait de eerst auto zich om en op zijn auto flitsen de letters: “Ledebil folg meg”. Simpel gezegd: volg mij. We rijden rustig achter hem aan en dan blijkt dat ze voor en in een tunnel bezig zijn met opnieuw asfalteren. Het oude asfalt is weggehaald. De tunnel is ongeveer 1,5 km lang.

Inmiddels zijn we op Langoya en rijden we naar Nikvåg. Nikvåg is een van de grootste vissersdorpen op de Westkust samen met Hovden verderop de weg. In Hovden zien we grote houten rekken staan waar de vissen aan te drogen worden gehangen, daarom heten ze stokvissen. Nu hangt er jammer genoeg niets meer aan omdat het vooral ’s winters gedaan wordt. Onderweg van Nikvåg naar Hovden zien we dat er heel stuk van de berg wordt “afgegraven”. Hele grote stukken steen worden weggehaald en via een ingenieus systeem van lopende banden steeds verder verkleind. In Hovden kun je gratis kamperen maar je moet alles netjes achterlaten en uiteraard mag je een vrijblijvende donatie doen. Je kunt er ook een Tipi huren. De weg tussen Nikvåg enHvden is pas in 1950 gemaakt, daarvoor moest alles per boot aan-en afgevoerd worden.

Het laatste deel van onze toeristische route is de Fjaervollstranda maar daar kunnen we met de auto niet komen. Een stukje terug kunnen we het strand wel zien liggen en ook daar weer duinen, uiteraard maar enkele decimeters hoog maar toch. We zien een bordje langs de weg staan met iets van “mine” en we worden nieuwsgierig. Als we daar naartoe gaan blijkt het om een begraafplaats uit de jaren 350-450 v. Chr. Te gaan. Er liggen nog enkele oude stenen en het graf wordt nog steeds gerespecteerd.

Inmiddels is het 16.00 uur geworden en gaan we naar “Ringstad Resort”, ons verblijf voor de komende twee dagen. Het blijkt om een heel mooi nieuw complex te gaan aan een baai met veel eilandjes. We krijgen een kamer aan het water met ramen van de vloer tot het plafond en behoorlijk groot. Hier redden we het wel de komende 2 nachten. Bij het inchecken reserveren we meteen voor het diner van vanavond.

Na lekker relaxen op de kamer, want gek genoeg is autorijden best nog een soort inspannend (zeker voor de chauffeur) gaan we om19.00 uur dineren. Het blijkt een lopend garnalenbuffet te zijn en dat vinden we allebei erg lekker. Ongepelde en gepelde garnalen, krab, salade, heerlijk versgebakken witbrood en sausjes en je mag zoveel eten als je wilt. En het is echt heel erg lekker. Nog lekker een kop koffie toe.

En nu zit ik dus op de kamer het verslag te schrijven en ga ik de foto’s weer plaatsen. En we gaan kijken wat we morgen gaan doen.