Dag 19 Naar het eilandje Stött

De zon is vannacht niet onder gegaan. Om 8 uur schijnt hij volop in de kamer en de temperatuur loopt dan al tegen de 20°, dat belooft wat voor vandaag. We gaan op tijd ontbijten want we willen bij de Saltstraumenbrua=brug kijken naar de sterke stroom bij hoog water. Het is in Noorwegen de sterkste stroom die er is omdat er vrij veel water tegelijk door een nauwe doorgang moet.

Om 8.45 uur vertrekken we op ons gemak en rijden naar de brug toe. Vlak voor de brug is er een grote parkeerplaats en we twijfelen even of we de brug op zullen lopen of naar beneden vlak bij het water gaan kijken. We besluiten het laatste te doen en waarschijnlijk is dat een goede keuze. We staan namelijk ongeveer 1 meter vanaf het water en op een  hoogte van ongeveer 1,5 meter en zien de stroming heel goed.

Er zijn kleine draaikolken en de stroming is behoorlijk snel. Het stroomt met ongeveer 9 knopen per seconde maar afhankelijk van het weer kan het wel tot 20 knopen per seconde worden. Wij vinden dit al heel snel gaan en hebben gewoon een half uur rustig zitten kijken. Er is iemand aan het vliegvissen met een werphengel maar als hij zijn lijn in het water gooit kan hij die binnen 2-3 seconden alweer ophalen omdat de stroming de lijn meteen meeneemt. Een goede oefening in ieder geval maar zonder enig resultaat.

Hierna gaan we verder en als we de brug gepasseerd hebben moeten we stoppen want er lopen rendieren op de weg. En ze gaan echt niet voor auto’s opzij en gelijk hebben ze. We gaan rustig verder en laten regelmatig auto’s passeren zodat we rond de 60-65 km/uur kunnen rijden. Ook wel verstandig want in het eerste deel komen we nog meer rendieren tegen.

Op deze manier kun je ook als chauffeur nog een beetje om je heen kijken en we hebben alle tijd vandaag. We kunnen vanmiddag om 16.55 uur met de ferry naar Støtt dus het heeft weinig zin om daar al vroeg in de middag te zijn.

We verlaten de E6 en gaan verder via de Fv17 de “Kystriksveien”, een mooie route langs de Atlantische Oceaan. Eigenlijk een vervolg op de Scenic Route die we enkele dagen hiervoor gevolgd hebben. De Kystriksveien loopt van Bodø tot Steinkjer en is ongeveer 700 km lang. We komen dan wel veel ferry’s tegen want het is eigenlijk een soort islandhopping maar dat is juist leuk.

Het betekent wel dat we goed moeten plannen want sommige ferry’s gaan niet elke dag of sluiten niet goed op elkaar aan. Gisterenavond hebben we uit het hotel een speciaal boekje meegenomen over deze Kystriksveien met daarin alle timetabels van de ferry’s in beide richtingen. Reuze handig voor ons.

We stoppen regelmatig om foto’s te maken en gewoon rustig te genieten van het moois wat we zien. We proberen bij Sund, een kleine aanlegplaats voor 2 ferry’s, om wat boodschappen te doen en een kop koffie te drinken maar helaas blijkt hier in de buurt op zondag alles gesloten te zijn.

We rijden verder naar Ureddplassen, een parkeerplaats met een mooi toiletgebouw en marmeren banken. Dit is een herdenkingsplaats voor de bemanning van de onderzeeër Uredd, die in februari 1943 door een mijnen is opgeblazen.
Op de marmeren zuil die hier staat zit een zwaardvis en aan de zijkantstaan de namen van de bemanningsleden. De Uredd was op missie om een electriciteitscentrale van de Duitsers bij Sulitsjelma te saboteren, zij wisten echter niet dat er mijnen in de fjord geplaatst waren. In 1985 werd de onderzeeēr gevonden op de zeebodem bij de Fuglø-eilanden en dat is tegenover deze parkeerplaats. Vandaar dat hier deze herdenkingsplaats is ingericht.

Hierna is het nog maar 13 km naar Ornes waar we hopen nog wat boodschappen te kunnen doen. Maar ook daar blijkt op zondag alles gesloten. We zetten de auto neer op de parkeerplaats vlakbij het vertrekpunt van de express ferry naar Støtt en gaan in het enige restaurant wat open is lekker zitten. We eten een heerlijke hamburger met friet, superlekker en een glas bier erbij.

Natuurlijk zijn we te vroeg en lopen we wat rond om de tijd te doden. Veel is er niet te zien behalve een leuk haventje met veel kleine schepen en de aanlegplaats van de grote ferry’s naar diverse andere plaatsen.

Wij moeten onze auto hier laten staan omdat er op Støtt geen auto’s worden toegelaten, daar is het eiland ook veel te klein voor. Het is heel fijn dat we van Karin en Herman al foto’s hebben gekregen van welke plek de express ferry zou vertrekken want echt duidelijk is dat niet aangegeven.

Om kwart over 4 komt er nog een Nederlands stel aan, Carla en Remco. Zij doen de komende dagen dezelfde hotels aan dus we trekken een beetje samen op. Om 16.55 uur komt de express ferry, een catamaran, aan en er komen best veel mensen af. Wij stappen op en moeten deze keer gewoon betalen, hier geldt de ferjepass van Bert niet.
De ferjepass hebben we van tevoren aangevraagd en daardoor hebben we 50% korting op elke ferry en we hebben al gemerkt dat dat aardig oploopt. Deze overtocht kost ons bijna € 30,- samen.

We blijken bij Støtt de enige 4 passagiers te zijn die van boord gaan. Daar worden we meteen verwelkomd door de eigenaar van het hotel/restaurant en hij gaat ons voor. In het restaurant checken we in en wordt ons een en ander uitgelegd over ontbijt, diner en mogelijkheden wat we kunnen doen. De eigenaar stelt ons voor om morgen een vaartocht te organiseren om eventueel zeearenden te zien en mogelijk zelf ook te vissen. Wij zien dat alle vier wel zitten dus hij gaat kijken wat hij kan regelen en voor welke prijs.

We spreken af dat we vanavond om 19.00 uur willen dineren en dan worden we naar onze kamer gebracht. Ook deze keer geen grote kamer maar gelukkig is de badkamer wel een stuk ruimer dan gisteren. We installeren ons en gaan lekker even op bed zitten. We proberen toch om WiFi te krijgen maar helaas lukt dat niet, dat wisten we natuurlijk al maar je weet maar nooit.

Na een verfrissende douche gaan we om 19.00 uur aan tafel. Het is een driegangendiner. Het voorgerecht bestaat uit een carpaccio van heilbot met chili, sla en kruiden en toefjes heerlijke saus. Voor het hoofdgerecht kunnen we kiezen uit stokvis en walvis en het toetje is een ongebakken chocoladetaartje. Bert, Carla en Remco kiezen voor de stokvis en ik ga voor de walvis, ik ben heel benieuwd hoe dat smaakt.

Dan komt de eigenaar ons vertellen dat hij voor morgen om 11.00 uur een boot heeft geregeld zodat we 2 uur kunnen gaan varen. Dat vinden we eigenlijk best wel kort en na enig overleg wordt het een tocht van ongeveer 4 uur met een lunch erbij. De lunch mogen we morgen tijdens het ontbijt zelf klaarmaken en er wordt voor koffie etc. aan boord gezorgd. We hebben er zin zeker gezien de weersomstandigheden van morgen, rond 21° en weinig wind.

In het restaurant blijken we wel WiFi te hebben dus mogelijk dat ik dit toch morgen al kan plaatsen, mogelijk zelfs samen met de foto’s.

Naast ons vieren zijn er nog 6 gasten, die dineren. De borden worden in het restaurant door de koks opgemaakt, leuk om te zien. Het voorgerecht ziet er heerlijk uit en zo smaakt het ook.

Voor het opmaken van de borden met het hoofdgerecht worden de borden neergezet en worden er lampen boven aangezet, die moeten het eten warm houden tijdens het opmaken. Ik wil een foto maken maar er wordt mij vriendelijk gevraagd dat niet te doen als de chefs in beeld zijn. “Helaas” houdt Bert zich hier niet aan dus kunnen jullie zien hoe dat gaat.

Het zijn werkelijk mooi opgemaakt borden, bijna zonde om op te eten. Ik blijk van alle gasten de enige te zijn die voor de walvis heeft gekozen. We zien de stoom uit de schalen komen als de borden worden opgemaakt. We krijgen allemaal gebakken krieltjes, diverse stukjes groente zoals bloemkool, broccoli, groene boontjes, stukjes wortel en heerlijke saus erbij. Het smaakt overheerlijk. Ik kan niet zeggen waar walvis naar smaakt maar het is donkerrood van kleur en heerlijk zacht, een soort zachte biefstuk maar dan anders.

Als we klaar zijn met hoofdgerecht krijgen we na enige tijd de vraag of we koffie willen bij het nagerecht. Natuurlijk willen we dat want we verwachten een soort gebakje te krijgen. Dat blijkt toch wel iets anders te zijn. Het is een soort reepje donkere, ongebakken chocolade – net geen mousse maar wel heel zacht op kruimige witte chocolade. Daarnaast een bolletje bramenijs op kruimige melkchocolade en daarnaast een soort gedroogde braam, bosbessen en aardbeien. De chef komt ons zelf vertellen wat het allemaal is. Het is werkelijk tongstrelend zo lekker als het is.

Het is echt een 3-sterren diner. Voortreffelijk bereid en alles is vers gemaakt. Echt een verwennerij hoor. We weten nog niet wat het kost maar dat horen we morgen vast wel. Na het diner blijven we gezellig nog een hele tijd aan tafel zitten praten met z’n vieren want dat is op de kamer niet mogelijk. Om 21.30 uur gaan we naar onze kamer.