Dag 11 Naar Senja

We zijn vroeg opgestaan want we willen om 7.00 uur ontbijten. Helaas, het ontbijt blijkt op zaterdag pas om 7.30 uur te beginnen. Dan halen we eerst de auto uit de parkeergarage en rijden die naar het hotel. Het is heel stil in de stad, geen wonder op dit tijdstip. Er is verder nog niets te merken van de marathon vanavond, we zien nog helemaal geen hekken staan. Het zonnetje schijnt volop en het is niet koud.

Het ontbijt is prima verzorgd, niet zo uitgebreid als in Alta maar dat was ook wel de overtreffende trap. Na het ontbijt zetten we de bagage in de auto en gaan op weg naar onze volgende bestemming “Senja Fjord Hotel in Stonglandseidet”.

We zijn nog maar net onderweg als we een tunnel ingestuurd worden. Op zich natuurlijk niets bijzonders want die hebben we in Nederland ook. Maar dit blijkt een heel stelsel van tunnels onder de stad te zijn met zelfs rotondes!! Wel makkelijk ’s winters want dan blijft het sneeuwvrij.

We gaan aan de andere kant van het eiland/stad Tromsø af dan we zijn opgekomen. We kiezen namelijk voor de kortere route van 160 km want die is veel mooier dan de langere route over de “snelweg”. We hebben wel een ferry onderweg en die gaat maar drie keer per dag. We willen dus zeker de eerste ferry hebben van 10.45 uur maar gezien ons vroege vertrek is dat geen enkel probleem.

Het is weer een hele mooie tocht en we zitten heel dicht bij de Atlantische Oceaan. Dat merk je ook wel aan de wind en de temperatuur maar dat deert niet. Een deel van de route blijkt ideaal te zijn voor hikers want er is om de km een parkeerplaats waarvan diversen met informatiebord over de routes. Op dat bord staan ook gedragsregels om de omgeving schoon te houden en goed voor de natuur te zorgen zoals deze:
“If nature calls you must bury or take with you visible leftovers including toiletpaper. Wet wipes are not biodegradable and must never be left in nature”. Duidelijker kan niet.

Als we bij de ferry komen zijn we veel te vroeg en ongeveer de tiende in de rij maar dat is goed want de laatste auto’s in de rij kunnen niet meer op de ferry en moeten dus wachten op die van 13.00 uur.

We varen in ongeveer 45 minuten naar Svensby en gaan dan naar een mini eilandje Husoy. Daar kon je vroeger alleen met een boot komen maar enige tijd geleden is er een dam aangelegd zodat je er makkelijk kunt komen. Het is sowieso bijzonder dat er een weg naar toe is met 2 lange tunnels alleen voor dit eilandje. Er wonen maar 285 mensen en er is een basisschool, voortgezet onderwijs en kinderopvang. Ze zien je in Nederland al aankomen voor zoiets kleinschaligs.

En dan kunnen we daar ook nog eens “goedkoop” tanken. We zagen vanmorgen nog een prijs van € 2,82/l en hier betalen we € 2,52/l. Daar doen we dus ons voordeel mee ook al is het maar een halve tank. Gewoon een onbemande pomp met diesel en 95/E10.

Inmiddels is het toch al 12.00 uur geworden en we gaan terug naar de doorgaande weg. Ik heb van tevoren opgeschreven hoe we moeten rijden maar heb daarbij toch een foutje gemaakt want we rijden een heel stuk om. Op zich niet verkeerd want de route is erg mooi over een grotendeels onverhard pad. Er staat regelmatig een bord met “overstekende elanden” maar helaas komen we die niet tegen. Wel een rendier gewoon langs de doorgaande weg bij een dorpje.

In een dorpje halen we bij de plaatselijke supermarkt een brood en een mes erbij want ze hebben geen snijmachine. Hierna vervolgen we onze weg naar ons hotel. Het wordt inmiddels wel steeds meer bewolkt maar het blijft droog en het is niet koud.

Om 14.45 uur arriveren we bij ons hotel. Het ligt 6 km buiten het dorp naast een bedrijf wat vistochten op de oceaan organiseert. Naast het hotel staan ook enkele cabins met voorzieningen zoals een vriezer om de gevangen vis in te vriezen, droogkast en rookkasten om de vis te roken. En uiteraard ook een hout gestookte sauna.

Gelukkig is onze kamer al klaar dus we kunnen meteen door naar boven. Het is een kamer met een geweldig uitzicht op de Vågstfjorden en op het bedrijf van de vistochten. Het leuke daarvan is dat er rond 16.00 uur diverse bootjes terugkomen en dat er goed gevist is vandaag. Dat kunnen we mooi volgen vanuit ons raam. Er zitten twee hele grote vissen bij, de namen weet ik niet, maar je ziet ze op de foto’s. De grote vis blijft hangen totdat er om 19.00 uur iemand komt om hem kleiner te maken.

Om 18.00 uur gaan we naar beneden om te dineren. Bert kiest voor stoofvlees van rendiervlees met aardappelpuree en ik kies voor de stokvis. Stokvis is gedroogde vis, meestal van kabeljauw. Om stokvis te maken wordt de vis ontdaan van kop en ingewanden en aan stokken te drogen gehangen, vandaar de naam stokvis. Dat duurt ongeveer 3 maanden, waarna de vis wordt nagedroogd tot hij keihard is. Van het originele gewicht is dan nog 20% over.

Voordat de vis gegeten kan worden gegeten wordt hij eerst gebeukt, daarbij wordt de droge vis geklopt en gehamerd waardoor er beter vocht kan worden opgenomen. Dan moet de vis minimaal 36 uur op een koele plaats geweekt worden, het mag ook langer. De vis wordt dan steeds witter maar de smaak verdwijnt dan ook. Het is met 40% eiwitten een heel voedzame vis. Als je het eet voelt het een beetje stug aan in je mond en je moet dus niet te grote stukken nemen. Je moet het een keer gegeten hebben maar ik zal het geen tweede keer doen.

We drinken nog een kopje koffie beneden en gaan dan terug naar de kamer. Inmiddels is het weer wel veranderd. Veel bewolking en wat regen maar gelukkig weinig wind waardoor het ook niet erg koud is.

Tot morgen.